Απαντήσεις Αγγλικών ΔιοικητικήςΚατεύθυνσης 2022
Θέματα 2022 Διοικητικής Κατεύθυνσης
1. Αγγλικά προς ελληνικά
Το τεθέν θέμα ήταν η παράγραφος 135 της απόφασης του Δικαστηρίου (Τμήμα Μείζονος Συνθέσεως) της 7ης/09/2021 στην υπόθεση C‑927/19, με αντικείμενο αίτηση για έκδοση προδικαστικής αποφάσεως δυνάμει του άρθρου 267 ΣΛΕΕ, που υπέβαλε το Lietuvos Aukščiausiasis Teismas (Ανώτατο Δικαστήριο της Λιθουανίας). Διαθέσιμο σε δίγλωσση απεικόνιση εδώ: https://bit.ly/3AXP7rO
The competent national court must also review the adequacy of the statement of reasons for the decision by which the contracting authority refused to disclose the confidential information or for the decision dismissing the application for administrative review of the prior refusal decision, in order to ensure, in accordance with the case-law, first, that the applicant is able to defend its rights and decide in full knowledge of the circumstance, whether it is worthwhile to seek judicial review of that decision and, secondly, that the courts are able to review the legality of that decision. Furthermore, in view of the harm to an economic operator which could result from the improper disclosure of certain information to a competitor, it is for the competent national court to reconcile the applicant’s right to an effective remedy, within the meaning of Article 47 of the Charter, with that operator’s right to the protection of confidential information.
***********
Το αρμόδιο εθνικό δικαστήριο οφείλει επίσης να ελέγξει κατά πόσον ήταν επαρκώς αιτιολογημένη η απόφαση της αναθέτουσας αρχής να αρνηθεί τη γνωστοποίηση των εμπιστευτικών πληροφοριών ή η απόφασή της να απορρίψει διοικητική προσφυγή η οποία ασκήθηκε κατά της αρνητικής απόφασης που προηγήθηκε, προκειμένου να παρασχεθεί η δυνατότητα, σύμφωνα με τη νομολογία, αφενός, στον αιτούντα να προασπίσει τα δικαιώματά του και να αποφασίσει, έχοντας γνώση όλων των στοιχείων, αν πρέπει να ασκήσει ένδικη προσφυγή κατά της οικείας απόφασης και, αφετέρου, στα δικαστήρια να ασκήσουν τον έλεγχο νομιμότητάς της. Εξάλλου, λαμβανομένης υπόψη της ζημίας που θα μπορούσε να προκαλέσει στον οικονομικό φορέα η μη σύννομη γνωστοποίηση ορισμένων πληροφοριών σε ανταγωνιστή του, εναπόκειται στο αρμόδιο εθνικό δικαστήριο να συμβιβάσει το δικαίωμα πραγματικής προσφυγής του αιτούντος, κατά την
έννοια του άρθρου 47 του Χάρτη, με το δικαίωμα προστασίας των πληροφοριών εμπιστευτικού χαρακτήρα του οικονομικού φορέα.
2. Ελληνικά προς αγγλικά
Το τεθέν θέμα ήταν οι παράγραφοι 1.1, 1.2 και 1.3 των συμπερασμάτων και συστάσεων της υπό στοιχεία ΝΑΤ/824 Ενημερωτικής Έκθεσης της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής με θέμα «Η προστασία του περιβάλλοντος ως προϋπόθεση για τον σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων». Διαθέσιμη εδώ: https://bit.ly/3Pl55k8
1.1 Οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής και της υποβάθμισης του περιβάλλοντος έχουν άμεσο και έμμεσο αντίκτυπο σε σειρά θεμελιωδών δικαιωμάτων που κατοχυρώνονται σε διεθνές και ενωσιακό επίπεδο, όπως το δικαίωμα στη ζωή, στην υγεία, στην εκπαίδευση και στον σεβασμό της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής.
1.2 Ο αλληλένδετος χαρακτήρας των θεμελιωδών δικαιωμάτων, της υποβάθμισης του περιβάλλοντος και της κλιματικής αλλαγής ορίζεται ξεκάθαρα στους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης, για τους οποίους η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει δεσμευτεί στο πλαίσιο της Ατζέντας 2030.
1.3 Παρατηρούμε επίσης την ανάδυση ενός νέου ανθρωπίνου δικαιώματος, του δικαιώματος σε υγιές, ασφαλές και βιώσιμο περιβάλλον. Αυτό το δικαίωμα έχει αναγνωριστεί από το σύνολο των είκοσι επτά κρατών μελών. Δεκατέσσερα κράτη μέλη αναγνωρίζουν το δικαίωμα σε υγιές περιβάλλον στο σύνταγμά τους, ενώ τέσσερα το πράττουν μέσω νομολογίας, ερμηνείας συνταγματικών διατάξεων περί προστασίας του δικαιώματος στην υγεία ή γενικότερης περιβαλλοντικής προστασίας ή μέσω κύρωσης της Σύμβασης του Άαρχους.
***********
1.1 The effects of climate change and environmental degradation are having a direct and indirect impact on a range of fundamental rights guaranteed at international and European level, such as the right to life, the right to health, the right to education and the right to respect for private and family life.
1.2 The interconnectivity between fundamental rights, environmental degradation and climate change is clearly set out in the Sustainable Development Goals, to which the European Union has committed itself in the context of Agenda 2030.
1.3 We are also observing the emergence of a new human right – the right to a healthy, safe and sustainable environment. This right has been recognised by all twenty seven member states. Fourteen recognise the right to a healthy environment in their constitutions, while four do so through case law interpreting constitutional provisions that protect rights to health, or on general environmental protection, or via ratification of the Aarhus Conv